ریبون "جاده انقلابی"

1. بافتن (تخت) ابتدایی ترین فرآیند ساخت روبان روی ماشین بافندگی، در هم تنیدن تار و پود است.اصطلاحاً تار و پود بافته به این معناست که نخ های تابیده شده به گونه ای چیده می شوند که ماسوره (سر تابه) درست می کنند، نخ پود را به صورت نان تکان می دهند و روبان را روی دستگاه بافندگی می بافند.این روش تولید در دهه 1930 رایج ترین روش بود و همچنین اساسی ترین و مهم ترین راه برای حمایت از صنعت بود.در آن زمان بافندگی چوبی را به صورت دستی می کشیدند و از چوب آهنی برای بافندگی استفاده می کردند.در اوایل دهه 1960، ماشین بافندگی 1511 به ماشین بافندگی روبانی تبدیل شد و روبان توسط یک فرم موتوری متوقف شد.در حال حاضر این روش هنوز به طور گسترده در برخی از کارگاه های شهرهای کوچک استفاده می شود.این نوع بافندگی نواری به دلیل دهانه کوچک و روش بافت آن با «پیشینیان» متفاوت است.تک، دو، ده ها، و غیره، با تک لایه و دو لایه وجود دارد.در سال 1967، گروه تحقیقاتی بافندگی بدون شاتل، که عمدتاً متشکل از کارگران صنعتی بود، با موفقیت یک دستگاه بافندگی تک بدون شاتل را با سرعت بالا طراحی و ساخت (این ظاهر اصلی یک بافندگی مدرن است)، این بافندگی بافت بدون شاتل را متوجه می شود. این روند بسیار کوتاه شده است و دستگاه کوچک و نفیس است و منطقه کوچکی را اشغال می کند، اما مهمترین چیز این است که بهره وری نیروی کار آن بهبود یافته است.تولد، صنعت بافندگی در چین تاریخ را آفرید.بعدها، در دهه 1970، ماشین رنگرزی و اتوی پیوسته برای نوارها با موفقیت تولید و به طور گسترده تبلیغ شد.پردازش نوارهای رنگی نیز وارد دوره جدیدی شده است.فرآیند سنتی ابتدا رنگرزی و سپس بافندگی به تدریج به ابتدا بافندگی و سپس رنگرزی، ابتدا بافندگی و سپس سفید کردن و اتو و سپس فرآوری تبدیل شده است.فناوری روبان وارد ردیف تولید انبوه مکانیزه شده است.تا اوایل دهه 1980، با اصلاحات و گشایش در کشور، بسیاری از فناوری‌های بافندگی با فناوری پیشرفته خارجی و ماشین‌های آن به بازار چین سرازیر شدند.به عنوان مثال، معرفی دستگاه‌های بافندگی تسمه بدون شاتل، ماشین‌های اتو، ماشین‌های بسته‌بندی و ماشین‌های تاب‌دهنده در سوئیس، ایتالیا، جمهوری فدرال آلمان و سایر کشورها از همه بارزتر است.قدم به جلودر سال 1979، نسل اول تسمه شمش لاستیکی SD9-9 در چین با موفقیت آزمایش و مورد استفاده قرار گرفت.محصول تسمه شمش لاستیکی به تاریخ تکیه بر واردات پایان داد.بر این اساس در سال 1980 دو نوع ماشین تسمه دوکی لاستیکی SD-81A و B ساخته شد که دارای ویژگی های نرمی، سبکی، نازکی، سفتی، کشیدگی کم و ... بوده و نیروی ضربه در حین کار نسبتاً زیاد است. کوچکتر.مفاصل کوتاه و صاف هستند.بعدها پس از بیش از دو سال تحقیق و تولید آزمایشی، کیفیت محصولات بافته شده به استانداردهای QC49-92 و TL-VW470 رسید.

2. بافتن (دوک بافی) اصطلاحاً دوک بافی این است که نخ را پس از تاب برداشتن و پیچیدن نخ در لوله پود فرو کرده و سپس در نشیمنگاه دندان ثابت دستگاه بافندگی قرار می دهند.بافندگیدر شرایط عادی تعداد دوک های بافته شده زوج، نوار بافته شده لوله ای، تعداد دوک ها فرد و نوار بافته شده صاف است.این نوع فرآیند دوک بافی در چین قدیم اعمال شده است.تعداد دوک ها با تجهیزات مختلف متفاوت است، اما به طور کلی بین 9 تا 100 دوک است.فرآیند اصلی بافت عبارت است از: سفید کردن و رنگرزی – سیم پیچی پود – بافندگی – ریزش برش ماشینی – بسته بندی.از دهه 1960، افراد صنعت نوآوری های فنی بسیاری را در دستگاه بافندگی انجام داده اند که عمدتاً بر روی پیشرفت های فنی مانند بزرگ کردن قطر تخته هلو، نصب دستگاه توقف خودکار برای شکستن نوارهای لاستیکی و تغییر شمش های آهنی تمرکز کرده اند. شمش های نایلونیبهبود این تجهیزات سرعت را به 160-190 دور در دقیقه افزایش داد، سرعت ایستادن را دو برابر کرد و کیفیت محصول را بسیار بهبود بخشید.بافندگی علاوه بر بافندگی می تواند طناب نیز ببافد.تسمه های لوله ای تنها یکی از آنهاست.به قطر 1 تا 4 سانتی متر می توان طناب یا طناب، آن هایی که قطر آنها بیشتر از 4 سانتی متر باشد طناب نیز نامیده می شود و آن هایی که قطر آنها بیشتر از 40 سانتی متر باشد عموماً کابل یا کابل نامیده می شوند.در سال 1989، صنعت تجهیزات خط تولید کابل هشت رشته ای ژاپنی را معرفی کرد و در سال دوم کابل هشت رشته ای پلی پروپیلن را تولید کرد.محصولات تولید شده توسط این تجهیزات برنده جایزه نقره ای ملی علم و فناوری در آن سال شد.3. بافندگی در دهه 1970، فناوری بافندگی تار بافندگی و بافندگی بافت نیز به طور گسترده در صنعت بافندگی مورد استفاده قرار گرفت.در سال 1973، تولید آزمایشی کمربند پهن نایلونی بافتنی موفقیت آمیز بود.در سال 1982، صنعت شروع به معرفی ماشین های قلاب بافی ایتالیایی کرد.این نوع جدید دستگاه قلاب بافی دارای تکنولوژی پیشرفته و طیف وسیعی از انواع تولید است.بیشترین سود را در تولید پارچه های کمربند تزئینی نازک مانند توری، کمربند کش دار، صفحه پنجره، کمربند تزئینی و غیره دارد.فرآیند اصلی فن آوری آن عبارت است از: سفید کردن و رنگرزی - سیم پیچی - بافندگی - اتو کردن - بسته بندی.

قبل از دهه 1970، لوله شلنگ آتش نشانی با یک دستگاه بافندگی تخت بافته می شد، اما از آنجایی که فناوری به طور کامل بهبود نیافته است، قطر لوله خالی به شدت تغییر شکل داده و خروجی آن کم است.در نیمه دوم سال 1974، یک تیم تحقیق و توسعه که توسط صنعت سازماندهی شده بود، به طور ویژه برای تولید شلنگ های آتش نشانی ایجاد شد.طبق اصل بافندگی، تار و پود بافی اتخاذ می‌شود و نخ‌های تار و پود بدون در هم تنیده با استفاده از استوانه و قوس سینک نخ حلقه‌ساز به یک کل متصل می‌شوند تا یک تار و پارچه بافتنی لوله‌ای شکل تار و پود ایجاد شود. .این به یک لوله خروجی با پوشش پلاستیکی و یک شلنگ آتش نشانی با فشار بالا تبدیل شد.