برای طناب نایلونی از چه موادی استفاده می شود؟

سازندگان طناب نایلونی از چه موادی استفاده می کنند؟که معمولاً به عنوان نایلون پلی آمید شناخته می شود، نام انگلیسی پلی آمید (PA) یک رزین ترموپلاستیک با گروه های آمید مکرر - [NHCO] در زنجیره اصلی آن است.شامل PA آلیفاتیک، PA معطر آلیفاتیک و PA معطر.در میان آنها، آلیفاتیک PA دارای انواع مختلف، خروجی بزرگ و کاربرد گسترده است.نام آن با تعداد خاص اتم های کربن در مونومر مصنوعی تعیین می شود.
انواع اصلی نایلون نایلون 6 و نایلون 66 هستند که موقعیت غالب مطلق را به خود اختصاص داده اند و پس از آن نایلون 11، نایلون 12، نایلون 610 و نایلون 612، علاوه بر انواع جدید مانند نایلون 1010، نایلون 46، نایلون 7، ، نایلون 13، نایلون 6 آی، نایلون 9 تی و نایلون مخصوص MXD6 (رزین مانع).بسیاری از انواع نایلون اصلاح شده وجود دارد.
مانند نایلون تقویت شده، نایلون MC، نایلون RIM، نایلون معطر، نایلون شفاف، ضربه بالا (نایلون فوق سخت، نایلون رسانای آبکاری شده، نایلون مقاوم در برابر شعله، نایلون و سایر ترکیبات و آلیاژهای پلیمری و غیره که الزامات ویژه را برآورده می کنند و به طور گسترده ای به عنوان انواع مصالح ساختاری به جای مصالح سنتی مانند فلز و چوب استفاده می شود.
نایلون Z یکی از پلاستیک های مهندسی مهم است و خروجی آن یکی از پنج پلاستیک مهندسی عمومی است.
فروش عمده طناب نایلونی
ویژگی ها: رزین کریستالی با زاویه چقرمگی نایلونی نیمه شفاف یا شیری سفید.به عنوان یک پلاستیک مهندسی، میانگین وزن مولکولی نایلون 1.5-30000 است.نایلون دارای استحکام مکانیکی بالا، نقطه نرمی بالا، مقاومت در برابر حرارت، ضریب اصطکاک کم، مقاومت در برابر سایش، خود روانکاری، مقاومت در برابر ضربه و جذب صدا، مقاومت در برابر روغن، مقاومت در برابر اسید ضعیف، مقاومت در برابر قلیایی و حلال، عایق الکتریکی خوب، خود خاموش شونده است. غیر سمی، بی مزه، مقاومت در برابر آب و هوای خوب و خاصیت رنگرزی ضعیف.
نقطه ضعف این است که میزان جذب آب زیاد است که بر پایداری ابعادی و خواص الکتریکی تأثیر می گذارد.تقویت فیبر می تواند میزان جذب آب رزین را کاهش دهد، به طوری که می تواند در دمای بالا و رطوبت بالا کار کند.نایلون میل خوبی با الیاف شیشه دارد.
نایلون 66 دارای سختی و استحکام بالا، اما چقرمگی ضعیف است.
ترتیب چقرمگی نایلون PA66 < PA66/6 < PA6 < PA610 < PA11 < PA12 است.قابلیت اشتعال نایلون UL94V-2، شاخص اکسیژن 24-28، دمای تجزیه نایلون > 299 درجه سانتیگراد است و به طور خود به خود در 449 ~ 499 ℃ مشتعل می شود.
نایلون سیالیت مذاب خوبی دارد و ضخامت دیواره محصول می تواند تا 1 میلی متر باشد.